Su 139-Özlem Hanım Evladı

neyise de.. onu deyodum

o serseliklerimiz, atasýzlýklarýmýz[1],

haylazlýklarýmýz filen…

galmadý gari canýýým

havas olalý beri

hemi deee nassý valla

söz temsili anam olmaycak biþiy bile istesin

takikesine varmadan, derakab[2]!

“hu iþi höyle edersem, evdekinner sevinir” deye

aklýma biþiy gelse, anýnda!

bi hýzmat mý olacak;

seðidelek..



esginki ðibi, böyüklerimi gýzdýrýp tüngüldetcek

sinirlendirecek, güplere bindircek,

canýndan bezdirecek,

evdeki asabiyet gatayýsýný

yünseldecek

bi durum ý ýhh..

gonu-gonþuynan aðýz gavgasý

nize-mize asla!

ve kat’a[3]

olu(r) da o gadak olu(r)

valla bi hanýmevladý oldum evde

mübala(ða) deði



o olur-olmaza sinirlenen,

sinirlenmeð uçu mahana gollayan

köpeðe oþ, tavýða kiþ deyen

ayaðýma bastý deye bücüðü

mýzýldadý deye çocuðu

çitme attý deye beygiri

dengi davþýmadý deye eþþeði

topal eþþek sudan gelinþeye gadak döðen

hiþ bi mahlýka Allah yaratdý demeyen ben

bi(r) nevi halis-mu(h)lis;

“peygamber dölü” oldum çýkdým vesselam



o her þeye zýt[4] geden

çoluk-çocuða het-hüt eden

söðüp-sayýp, silip-süpüren ben

garýncayý incidirin deye

yere basmaya gorkar oldum

elhasýlý kelam; melaike gibi biþiy oldum caným

o zertliðim, o kert-kortluðum filen galmadý

görseniz inanmazsýnýz valla

zevda çekmek öyle biþiy iþdecik..

sanýsýn; çiçekli bi ðözlük dakýnmýþýyýnda

dünna çiçek, güllük-gülüsdannýk bana



bazý-bazý caným sýkýldýðýnda

Özlemin hayalýnýn gülüvürüþü bana yetiyo

bazan da ürüyamda bile ossa;

“-seni mi bekleycen,”

“-kim isderse ona varýn”

“-ben köye gelin olman”

ya(hu)t da

“-anam bili” falan deyiviriyo ya

o zaman bu iþ yatar deye valla deliriyon



sanký hayalý, ga(l)kýp-dutup da

“-bobam bili” dese; her þey tamam

bobasý Özlemi köye verceðmiþ ðibi

emme ben anasýndan gorkuyodum

gorkmak file deði(l) iþin aslý

fellik fellik gaçýyodum ondan

oyusa oldu-bitdi, ðeldi-geþdi

ne garþý garþýya ðeldik

ne yüzünü ðördüm, ne sýfatýný bilirin

ne simam tadýdýk garýca(ðý)za

emme o zamannar çok güna(hý)ný aldým

Özlem olmayan herkeþi

tekerimin öðüne daþ goyan anasý sandým



ben aðþama gadak Özlem’i sayýklayon ya

gece boyu da Özlem hayalýmdan

düþümden getmeyo gatliken

bi de anasý olmadýk zaman

garþýma çýkýyo, aramýza ðiriyo

gan ter içinde uyanýyon

yasdýk yorgan cýmcýlýk

gel de uyu uyuyabili(r)sen

kelp olayýn aklýma da

hiþ bi gözel biþi(y) gelmeyyo

“uykum düne(ði)m gaçýyo”

“zabahlar olmayyo” gardaþ



hele birinde Yýlmaz Güney filimi ðibi

tanýdýk tanýmakdýk bütün deliðannýlar,

sevmediklerim, adam yerine gomadýklarým

dezo(ð)lu, dayolu, emmolu, halolu Allah ne verdiyse

gaçýrmýþlar zevdalýmý

bir ikisine zipledim gamayý

zevdam gannar içinde

ben üsdüne gapaklanmýþýn,

etmen-getmen deye yalvarýyon,

nassý a(ð)layon..

uyanýnca bi(r) bakdým ürüya

baþlarsýn oynamaya

emme onarýn hiþ birini de hala sevemedim

epap olamadým, içim almadý getdi..


nere ðedersem gedeyin
nerden gelisem geleyin
gözlerim Özlemin oluvucaðý yellerde
bi(r) kölge geçivise
bi(r) yaprak gýmýldayvýsa,
irkile-düþüyon
solu(ðu)m daþýyo
Özlem mi.. ý ýhh anasýdýr
yolda sokak da her gördüðümü o sanýyon..

Özleme kim.. kim benzeye bili(r) ki..
Allahýn en gözel niyemeti
O herkeþsen gözel
her þeyden datlý
gýymatlý
gýymatlýýýýmmm
canýmmm..




DÝPNOTLAR

[1] atasýz : ata terbiyesinden mahrum, babasýz çocuklarýn sorumsuzluklarý,

[2] derekap: hemen, derhal, çabucak, çarçabuk, ivedilikle, acilen

[3] kat’a: katiyetle

[4] zýt: ters, uyumsuz

Sosyal Medyada Paylaşın: