selçuk Bozdağ
yitik bir mevsimdi sonbahar
selçuk Bozdağ

yitik bir mevsimdi sonbahar




çatma zülfünü düşürdüğün kaşarını
ıslak bırak kipriklerini

nazlı bir sabah uyanır çeşmegahta
ince bir mavilik ölüyor semada

ne yöne dönsem ahufigan
ne yöne dönsem sevdaluk
nereye dönsem vuslat

yitik bir mevsimdi sonbahar
senin gözlerin eylül kokardı
zemherisi düşmüş bir vebalı
aşk sarardı bedenimi

köhme mahsenlerde satılırdı ruhlar
ahufigan eder tartıya çıkmış bedenler
ruh üflenmeden arafta kalmış nice sevdalar
bir birini vurudu kendi gölgelerinde

oyalan bire pehlivan oyalan
ne erler yıkıldı kırmızı topraklarda
ne yigitler döşdövdü sultan makamında

oy sevdası boynuma dolanan
sevdalı dilber
alma gözlerini ben



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.