VARMIŞ!..
Dün akþam durduk yerde gözlerinle oynaþýp;
Gecenin kör vaktinde sana yazmakta varmýþ…
Kimbilir nasýl nerde, hangi koyda demirli;
Düþünüp dertli dertli böyle kýzmakta varmýþ…
Neþ’eyi birkaç kadeh beyazlarla uyutup;
Kalbimdeki yaranýn gülmesini unutup;
Kara kara düþünüp þarkýlardan fal tutup;
Resmini kör kâðýda böyle çizmekte varmýþ…
Ne sen varsýn gördüðüm ne sesin var duyduðum;
Geçen günlere inat hep hasrettir uyduðum;
Gelir diye koparýp masamýza koyduðum;
Dalýndaki çiçeði böyle üzmekte varmýþ…
Sokaklarda kumrular gezerken güle güle;
Gelmeyecek diyerek bekledim bile bile;
Dökülen gözyaþýmý küfürle sile sile;
Ýki eli cebinde böyle gezmekte varmýþ…
Ýyi tanýr neþterin gönlümün yarasýný;
Vur gitsin usul usul bozmadan sýrasýný:
Yudum yudum öldürüp Kalecik Karasýný;
Kaldýrým taþlarýnda böyle sýzmakta varmýþ…
Ali ALTINLI – 12/08/2014
Saat: 19:06
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.