AŞK KOKULU KADIN

Sen aþk kokulu kadýn,gözlerinin büyüsün de erimek idi aþk.
Alýp beni benden götüren, billur ýrmaklarda gezdiren.
Dudaklarýmda heyecanlý ve güzel heceye dönüþen.
Yanaklarýn da açardý kýrmýzý güller
Yüreðim aþk ile þakýyan bir bülbül olmuþtu

Sen aþk kokulu kadýn, yýkýlmaz kaleler gibiydi gönlün.
Ellerin sessiz ve görünmez prangalar vururdu gönlüme
Sevdalarda kaç bahar geçti senle
Yazdan ,sonra hiç hazan girmedi gönlüme,
Ömrüm seninle yeniden ,yenilendi.


Sen aþk kokulu kadýn damarlarýma girdin sessizce ,
Canýmdan öte,benliðime eþ, yolumda yoldaþ oldun.
Canan idin ,canýmdan bir parça,
Hayatýn anlamý oldu aþk sayende,
Aþk koktu ömrüm,sen beni aþkla sevdikçe.

Sosyal Medyada Paylaşın: