Var sen de git Ellerim Eylül Ekim arasý kasýlý kalsýn iki yanýmda
Var git de
Baþýmdaki dumandan utansýn bu þerefe aç sevda
Var sen de git
Kangren inilesin yorgun damarlarýmda Ýçim acýmýþ acýmamýþ sana ne
Sana ne seller çaðlamýþ yüzüne besleme ile bakan ahmak gözlerim Tütünden yara olana kadar demlenmiþ dudaklarým Satýrlarým yanmýþ kelimelerimden sana ne
Kaldýr alenen öfke ile kaþlarýný
Bitti de
Bittik de ...
Var sen de git
Bu þehrin toparlanamayan bulutlarý vedalaþsýn adýnla Bu hallerime acýma sakýn Sakýn acýma kalmaný isteyen yanýma
Ýki adaklýk dualarýma sakýn merhamet gösterme
Ben gidiþine ne küfürler suluyorum her sabah Nice kahýrlar dökülüyor etimden
Bedenimden sök kokunu, kulaðýmdan o tok sesini Beni sabaha çýkaracak her coþkun duygumu çek falakaya
Var sen de git Bu þehir utansýn vefasýzlýðýn kýrmýzýsýndan Sakladýðým ne varsa kazý aklýmdan uç bucak Yaramaz hallerime bir feryat tükür, sen de git
Var sen de git
Ben çýkarayým beni sille tokat ben olmaktan Ýçimden geçenlere birkaç bahane giydiririm Kendime sote bir gözyaþý demler Koyverip sessizliði Aðlar demlenirim
Bakma bir devasýz yara gibi uzandýðýma þu kapýya Bakma böyle sus pus daldýðýma
Var sen de git
Var sen de Yitikliðin delili
süpürttür bana ardýndan
Kendi gerçeklerinin içinde sýkýþý versin sevgim
Ayrýlýðý gözüme baka baka büyüt
Var sen de git be sevgili
Var
Sen de
Git….
Gülþah Gayret
Tekirdað
,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşah Dağlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.