veda

seher kýmýldamadan tabiatýn üstünden
geçiyordu zamanýn bekleyeni düþten düþe
ve masanýn yere kapaklanýþý daðýttý huzuru
ölümü idrak ne soðuk belirsizlik belirtileri
rüzgarýn kokusunu buyur eden pencerenin
ferahlýk dürtüsü üstündeyken

safiyane þerhini düþerken hayatýn
zihnimde kurduðum
has bahçeyi yelpazelerken rüzgar
tuttu elleriyle kendini
açýk etme ikazý

yolculuk sýyrýlýrken yolcunun üzerinden
gökyüzü henüz giyinmiþti mavilerini
kalabalýðýn sokakta salýnýþýyla
hatýrladý gurbetin soðuk yüzünü

dekolte kýzýllýðýyla endama dururken gün
selviler yeni demliyordu gecenin sýrlarýný
yolcu selvilerin arasýndan el salladý
zoraki karþýlýk verdi elim

sýkýldýkça sýkýlan hal oturdu tam þurama
düþünmek istemeden düþündüm
kimsenin görmediði eli düþündüm
gurubun rengi aldý beni benden
uyandým o vakit seherin düþünden
düþerken beyaz atýn üstünde
uzaklaþan elveda

Sosyal Medyada Paylaşın: