BUDA GEÇER.

Yol bu.
Her þey geçer.
Hacý geçer, bacý geçer,
Bazen aðzýnda bir sakýz, gacý geçer.
Hele karanlýk çökmeyegörsün,
Zombiler toplaþýr köþebaþýnda
Ve bir sürü umacý çeçer.

Dedik ya yol bu.
Bazen deli bir rüzgar,
Bazen serin bir yel geçer.
Bazen bir damla rahmet bile uðramaz,
Bazen koskoca bir sel geçer.
Bazen tanýdýklar, bazen el geçer.
Lepiska saçlý nice kel geçer.
Titreyen nice yaþlý dizler,
Ýki büklüm olmuþ nice bel geçer.

Aaaaa bak neredeyse unutuyordum.
Bu yoldan oldukça fazla çocuk geçer.
Pastýrmayý pek görmeyiz ama,
Eþek etinden mamül sucuk geçer.
Hele bir de aylardan Martsa
Sarman geçer, Tekir geçer, Boncuk geçer.

Asker geçer mesela büyük bir intizam ile.
Memur geçer hayalindeki zam ile
Ayý Haydar’ýn karýsý Kamile,
Dokuz ayda bir hamile,
Her gün geçer bu yoldan.

Zurna Rýfat dayanmýþ yine þaraba.
Ve onun sövdüðü bir sürü model araba.
Süslü kokanalar, süssüz mahalle karýlarý,
Ensesi kalýn kodoþlar,
Kemikleri sayýlan bir sürü maraba.
Evlerinin önü tahta taraba,
Ana beni sakýn verme Araba
Pardon karýþtýrdým biraz özür.
Dalmýþ gitmiþim yine komþu kýzý Serap’a

Ýþte böyle sevgili kanki.
Yol deðil de panayýr sanki.
Ýste yeter ki can-ý gönülden.
Taa Hindistan’dan kalkar gelir,
Buda geçer inan ki.

Sosyal Medyada Paylaşın: