(Kimdir diye sorulmamasý ve yorumlarda herhangi bir ismin zikredilmemesi önemle rica rica olunur. Alelade bir eþekten bahsediyorum hepsi o kadar. )
Mahallenin var bir uyuz eþeði Almýþ yine bir yerlerden fiþeði. Terkeylemiþ yataðýný, döþeði. Gözünü hep imamlara dikiyor
Bizim eþek bir bilseniz ne tiptir. Yazar durur sanýrsýn ki katiptir. Derdi zoru imam ile hatiptir. Sanýrsýn ki onlar modul sokuyor.
Yemiþ yine ayrýk otu, þamama. Takmýþ yine hatip ile imama. Sokam dedim sokamadým hamama. Bu yüzdendir üstü fýþký kokuyor.
Çok söyledim ’Bu nasýl bir iþ ’ Dedim Yetti gayrý þu yakamdan düþ dedim. Sopa attým, tekme vurdum, çüþ dedim. Lakin yine bildiðini okuyor.
Anýrarak eyler feryadý, ahý Ahýr sanýr güzelim namazgahý. Samanlýkta kurarak hep tezgahý. Bizim eþek daima þer dokuyor
Üzerine giydirsen altýn kaftan. Anlamýyor kompostodan, hoþaftan. Anlamadý ne dayaktan ne laftan. Eþek iþte, eþek eþek bakýyor.
Üzerinden kaldýrýnca palaný Sanýrsýn ki it artýðý kalaný. Atar durur martavalý, yalaný Gören sanýr o bir boktan çakýyor.
Haddin bilmez gider çöker sedire. Bekler durur biri saman yedire. Din-ü iman ne gezer, Hak getire. Bu sebeple imamlara takýyor.
Bu eþeðin bir gün beli çökünce. Yaþlanýp da yapraklarý dökünce. En nihayet nallarý da dikince. Ah bir bilse imam pamuk týkýyor.
Sami der ki dostlar siz de duydunuz. Bizim eþek her pisliðe maydanoz. Velev ki onu mezara koydunuz. Yýrtýk dondan çýkar gibi çýkýyor. Sosyal Medyada Paylaşın:
sami biberoğulları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.