papatya fallarý þahit
gül niyetine umutlardý içime çektiðim
ve hiç þüphesiz
hazana karýþan efkardý sýcak nefesim
ah ömrümü kemiren sevda
bir türlü hatýrlamýyorum o miladý
sahi neydi mevsim
sahi ben sana
candan ilk buseyi nasýl vermiþtim
bir varmýþ, bir yokmuþ duygular
ne kaldý elimde düþüncelerden baþka
bu yüzden
toplamaktan korkuyorum boþ zamanlarý
meðer yýllarca
uykularýmdan kovmuþum tatlý rüyalarý
evet
biraz baþ aðrýsý
kelimelerin yutulduðu yerde biraz avuntu
nafile
dumanlara yükledim kederimi, huzurumu
hayatla barýþýk olmak mesele
anladým ki
özenti yüklü bütün sahte limanlar
þimdi
yargýlasam ne çare, mazi deðiþmez
kulaklarým çýnlýyor iþte
gitti gelmez, gidenler gelmez...
21.07.2014 - Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.