“Sen” beni gözlerinin saçağında “yaşıyorum” say

Bir gece vakti
Gözlerinin saçaklarýna sýðýnmýþtým
Ýþte o zaman
Yüreðin "yumruk" gibi yüreðime hafifçe vurdu,

"Ben ki"
"Umudumun ellerini kýrmýþ "
"Kim" tutar ki
"Yüreðim"den derdim.

Ayrýlýk yüklü gecelerimde
Baðýmlýlýk yaratýyordu yokluðun
Zaten gündüzleri "emiyordu" düþlerim
Bu yüzden gözleri kayýyor hýrçýnlaþýyordum

Bitti artýk dedim!
Olumsuz yanlarýmýn ölme zamaný geldi
Nefes darlýðý çektiðim her an
Bir soðuk algýnlýðý gibi direncimi kaybediyorum

Diyelim ki bittim,
Ve ” sen ” çýktýn hayatýmdan
“Senin” adýn ayrýlýktý, özlemdi
Neydi “bizi” böylesine biz yapan

Öyle garipti ki
Sadece;“Öldürsem seni”
“Kal”gelir miydi felçli beynime
Þimdi görüyorum ki her þeyimi alan “sen”
” Bir kere ” de olsa “benim” için ölmez miydin

iþte oldu !!
Gidiþin sessizliðim olmalýydý ki;
Sadece; özlüyorum diye bilmeliydim
“Sen” beni gözlerinin saçaðýnda “yaþýyorum” say

Sahi “Aþk”ne zaman “öldü”
Remziye ÇELÝK

09.08.2014


[ kalin ]
Sosyal Medyada Paylaşın: