bazen bir kaçýþ kelimesidir neyse
bazen de sýðýnacaðýn bir liman
atarsýn içine söyleyemediklerini birikir dilinde
söylenenleri de geçiþtirirsin sadece
omuzundaki yükü atmak istersin
yaþanan acý tatlý ne varsa silersin
iki damla yaþ akar gözlerinden
anlamaya çalýþmaz karþýndaki kimse
kaybetme korkusu sarar içini
týpký bir korku filmi gibi
ansýzýn saðanak bir yaðmura yakalanýrsýn sanki
çaresizlik bir kere seni sarmaya görsün
yanýnda olmaz sevdiklerin
kendince varmýþtýr gideceði menzile
doðruymuþ gemiyi önce farelerin terk ettiði
ama bilmiyorsun
fýrtýna dinmedikten sonra
kurtaramazsýn ala bora olmaktan gemiyi
bir gün o çok sevdiðin caným dediðin
aramaz sormazsa seni
gökyüzünden boþalsa da ýslatmaz yaðmurlar seni
kendi gözyaþlarýnda boðulursun
eðer bir gün cam kenarýnda oturup
uzaklardan bir þarký duyarsan
ve o duyduðun bizim þarkýmýzsa
bilki ben söylüyorum
her notasýnda sen diyorum
hadi sen de
kaybetme korkusunu at içinden
korkularýnla yüzleþmenin vakti gelmedi mi
sensizlik ölümden beter
her aklýma geldiðinde kan aðlýyorum içimde
sen gittin gideli bir bilsen ne haldeyim
çaresizliðe döndü hayallerim
sen benim için
vaktinden önce açan bir güldün
eðer baþýný yastýða koyduðunda
gözlerin tavana çakýlý bakýyorsa
gökyüzüne bak ve sabahý düþün
gökyüzünde yýldýz deðil
sabah kapýnda beni göreceksin ...
Refik
09 .08 .2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.