Ýçim sýkýlýyor,nedenini bilmiyorum,düþünüyorum.
Hani bitecekti,hani geçecekti,hani,anlamýyorum.
Acaba aþýkmý oluyorum,onuda bilmiyorum.
Ruhumu kemiren bir þey var hissediyorum.
Karþýmda bir kapý var, kapalý deðil inan.
Yanýna kadar gidebilirim istediðim her an.
Bir þeyler görüyorum içerde,bana bakýyor.
Ýçim gidiyor,ulaþamýyorum,halim hüsran.
Sabret diyorum kendi kendime, sabret geçer
Kaderin iþi bu, düþünme o kendi seçer.
Belki bir gün kalbimde çiçekler açar.
Hüsran biter etrafa hep neþe saçar.
Bir gün geçeceðim o kapýnýn karþýsýna,
Cesaretle açacaðým kapýyý ardýna kadar.
Kalbimle,hislerimle gireceðim oraya.
Çýkmayacaðým ordan derdim bitene kadar.
POSOFLU (DOÐAN ÞANLI)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.