Zifiri karanlýklardan çýka gelmiþti ruhumu saran bakýþlarýn. Küfrediþlerin bile anarþi doluydu sevgi dolu sözlerin kadar. Yastýðýmýzý bile paylaþtý arkasýndan yürüdüðümüz düþünce mahkumu yoldaþlarýmýz. Seviþirken gözlerinde yarýnki eylem planlarý. Dudaklarýnda boykot sloganlarý. Yorganýmýzýn bir yaný bayrak diðer yaný bizi saran Atatürk þevkati. Baþ baþa seviþemedik hiç. Ne sen beni anladýn kimi zaman ne ben seni. Güzel olan neydi biliyor musun ? Her sabahýmýzda tap tazeydik týpký ocaktaki çay gibi. Her yeni gün seni kaybetmekten korktum. Þimdi mi ? Þimdi bir baþýmayým büyük bir þehirde . Birde denizi var gözlerini unutturmayan. Anarþist duygularla seviyorum seni; izin vermesen de hala gözlerinin hapsinde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eturk Yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.