velut bir yazarýn kaleminden damlayan
zehir zemberek mürekkep yayýldý her yana
mavi deðil, lacivert
hatta
siyaha yakýndý
ve
bayat…
örste dövülen geçmiþin
sýçrayan ince ufak parçacýklarý
deðeri olmayan bir maden çapaklarýydý sanki hayat
üslup farklý,
dibi görünmeyen vefasýzlýða atýlmýþ çapari
her iðnesinde tüy deðil
avýný bekleyen acý sözler saklý
bir ýþýk lazýmdý bir ýþýk
ince sýzý gibi olsa da yeter
hayali düþman mýydý akýn akýn ýþýða gelecekler
…dur henüz deðil!
biraz daha beklemek gerek
elbette köpürecek bu acýmasýz deniz…