Sonra dört adým attýn.
Durdun ve geri döndün.
Ýki metre kadar uzaðýmdaydýn,
Ki, ben yüreðini avuçlamýþtým.
O kadar yakýndýk iþte…
Gözlerinde kayboldum.
Gözlerin bana bakýyordu.
Ve gözbebeklerinde ki,ben/de…
Fýrtýnalar yelkenlerimi koparýyordu.
Aðlamak istedim.
Yapmadým.
Üzülmeyesin dedim.
Seni benden götüren geceye havale ettim nöbeti.
Saðanak oldun,yaðmur oldun.
Gece aðladý…
Lakin yüreðimin yangýnýna ne çare?
Öylece kilitlenmiþti ayaklarým.
Ama koþmalýydým sana,
Koþtum…
Sarýldým sýmsýký!
Daha gidiþinin bilinciyle bile,çýlgýn hasretliðin baðrýndaydým.
Belki canýný acýtacak kadar sýký sarýldým sana…
Boðazýmdan geçmeyecek kadar büyük ilmek,kelimelerim,
Kelimelerin demir parmaklýklarýnda ellerim.
Ýncecik beline dolanmýþken öyle titriyorlardý ki!..
Kabullenemiyordum!
Gidiþin öylesi yakýyordu,yýkýyordu.
Çok aðýr geliyordu.
Dayanamýyordum…
__Soðuk gecelerim,ýssýz yollarým.
__Hüzün yastýðým…
Böyle kelimeler söyleme,
Etme baðrýma bastýðým!
Ya ben diyordum,ya ben?
Ben sensiz?
Söyle kaç zaman…
Sancýlarýmdý aðzýndan dökülen veda cümleleri.
Susturamadým seni.
Tek çareydi,
Islak dudaklarýna kondurduðum o masum buse…
Hiç bitmesin istedim o an,öylece donsun dünya!
Nafile…
Gidiþinin zamansýzlýðýný tetikleyen oldu,
Dudaðýndan nem kapan dudaklarým…
Etin kemikten ayrýldýðý gibi deðil,
Etin etten ayrýldýðý gibi ayrýldýk be Sevgilim.
O kopmaya,þimþekleri patlattý gökyüzü.
Matemini kuþandý her haliyle yeryüzü…
__Üzülme döneceðim!
__Hem bir süre kurtulursun bu Deli Kýzdan…
O Deli Kýzdan kurtulmak istemiyordum bir an bile.
Sen bunu çok iyi biliyordun.
__Gidip de dönmemek var.
__Hakkýný helal et!
Helal olsun/da;ne bu?
Off yar!..
Gelip de görmemek yok mu?
Sen de helal et.
__Helal olsun…
Seviyorum seni Deli Kýz;çok seviyorum!
__Deli Kýz da seni çok seviyo…
Arkaya döndün,ilerledin.
Adýmlarýn küçüktü,adýmlarýn çaresiz.
Yanaklarýna ne çok yaðmur damlasý deðiyordu!
Sürekli siliyordun…
Ben yine susuyordum…
Otobüse bindin sonra.
Kahrolasý otobüs! Götürme onu benden!
Canýmý ayýrma!
Dinlemedi…
Hareket etti,etmez olasý.
Tam yanýmdan geçerken,
Usulca elini kaldýrarak camdan,
Yine ayný suskun ifadeyle parmaklarýný hareket ettirerek,
El salladýn bana…
Yüzüne deðen yaðmur damlalarýný silen parmaklarýn ýslak…
Kayýverdim aralarýndan;düþtüm…
Sen daha elini indirmeye kalmadan,
Yaðmurlar yorulmuþtu,anladým…
Geceden nöbeti ben devraldým…
Geceden nöbeti ben devraldým…
Sen geri gelinceye kadar,nöbetteyim Deli Kýz!..
Tuncer Canseven 2011 © Copyright
02:01 01.02.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.