Sokaklarý dövercesine yaðýyor yaðmur
O damý kýzgýn
Kinimi var onu özlemle bekleyen
Kurak topraklara
Hissedebiliyor musun solundaki boþluðu
Arada dalabiliyor musun derin düþüncelere
Anlayabiliyor musun ?
Ýçimde kopardýðýn fýrtýnalarý
Susuyorum bir damla su içer gibi
Sesim deðmesin kulaklarýna
Mükafatým bil suskunluðumu
Ya da
Anla sessizliðimde anlattýklarýmý
Hani her sevda yeni bir doðuþtur ya
Senin sevdan vakitsiz bir düþük
Gece ile günün kavuþtuðu saatlerde
Süzülüp gidiverdi sevdan
Tutmak için çabalamadýðým
Kafanda bin bir soru var deðil mi ?
Benli anlar ile
Özlenen bensizliðin hayali
Seni savuruyor kendi yokluðuna
Arada üzüntüler hücum ediyor yüreðine
Üzülme sakýn
Ben seni dedim ya
Uðursuz bir gecede söküp attým solumdan
Geriye kalan
Tuhaf bir alýþkanlýk
Adýný andýðýmda kekremsi bir tat
Tuhaf bir sýzý solumda
Anlam veremiyorum kendime
Ne zormuþ gitmek ya da kalmak
Ayný noktaya çakýlmak mýh gibi
Korkuyor muyum ?
Sensizlikte kaybolur muyum ?
Ama yok
Ben zaten hep sensiz deðil miydim ?
Bilmiyorum belki de hak ettim
Kendi dünyama hapis olmayý
Uzaklaþmayý aþkýn pýnarýndan
Yüreðimde kurutmayý sevda fidelerini
Belki de kendim ettim kendime
Seni her þeyden çok severek
Ömrümü ömrüne adayarak
Dilindeki yalanlara kanarak
Ben kendim ettim
Þimdi
Yan yana olsak da
Biz birbirimize çok uzaðýz
Bir fincan kahve eþliðinde
Nicedir sözlerimiz sarmaþ dolaþ olmuyor
Gözlerimiz en son ne zaman dokundu bir birine
Hey solumdaki kas parçasý kabullen artýk
Orada hiç kimse kalmadý
Senin hissettiðin ise
Sadece ihanetin paslý hançeri ….