GÖLGELER
Vefalý gölgeler dost vefalýsý,
Kýrýlmaz, darýlmaz kalýr gölgeler.
En yakýn dostumdan en hayýrlýsý,
Kaybolsa da yanýmdadýr gölgeler.
Iþýðý hasretle bekler her zaman,
Dosta kavuþmayý ister gölgeler.
Kaybolur karanlýk çöktüðü zaman,
Dostluðu eskidir kadim gölgeler.
Soðuklarda üþür ama terk etmez,
Sýcaklarda yanar durur gölgeler,
Hayatla didiþip ömrü bekletmez,
Mevsimleri görür yaþar gölgeler.
Ellerim cebimde ayýn þavkýnda,
Yürüdükçe uzun uzar gölgeler.
Þöyle bir dururum lamba altýnda,
Küçülür kaybolur gider gölgeler.
Yolculuk var deyince kalkar ayaða,
Cürmü etrafýnda döner gölgeler,
Günün batýmýnda uzar ýraða,
Ardýna bakmadan gider gölgeler
Yeryüzüne insan varlýðý düþer,
Belkide ruhuna ayna gölgeler.
Ölenle birlikte mezara düþer,
Böylece dünyadan gider gölgeler.
Mustafa KURT-05.08.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.