Þaþaalý bir vaktin uyandýk gölgesinde
Gözden akan uykunun kalmýþtýk neresinde
Bu nasýl haldi böyle aydýnlýktan þaþýrýp
Geliþ gidiþ yönünü çizgisinden taþýrýp
Hem zeval hem uyuþuk, üstelik acýkmýþtýk
Kendine gelmemizden kalabalýk çýkmýþtýk
Yoklayýp heybemizi bulup ekmek arasý
Nimete þükrederek tam yemenin sýrasý
Benliðimizde gurur ruhumuzda ihtilal
Eriþip sýrrýmýza güçsüz bulunca melal
Zerrede parçalandýk gezemeden küreyi
Ýzzeti nefisimize sormadýk hiç süreyi
Hemen tezata düþüp yýkýp viran eyledik
El baðýný yeþertip güzel diye söyledik
Onca þeyden kaçarak tek koyduk ya mahremi
Hararet oluðunda düþündük namahremi
Var mýydý sözümüzde yorgan döþeði satmak
Var mýydý kir pas döküp tozu dumana katmak
Madem azizdi canan, cana yakýn dururken
Hiç yakýþýk almadý yerden yere vururken
Demek ki fazlacaydý hülyalarýn sadesi
Demek ki bitecekti mutluluðun vadesi
Her hâli tek çýrpýda unutup düþman olduk
Gürleyerek bin parça daðýlýp piþman olduk
Sineye ateþ düþmüþ, kaygýyý taþýyan biz;
Kaygýmýzýn içinde saygýyý taþýyan biz
Biz ki; bunca sorguyu cevaplarken iç çeken
Biz ki; soluðumuzda bitmemiþ fidan diken
Ya dönüp halimize bakalým ince ince
Ya da kahrý gömelim boyumuzdan derince.
Nezahat YILDIZ KAYA