Çok baþýndayým yolun daha
Önümde upuzun bitmeyecek gibi bir yol
Uzun olan sadece görebildiðim aslýnda
Bedbahtým ! Ama uzansa bir kol.
Ürkek atýyorum adýmlarýmý
Nereye savrulduðumu bilmeden.
Ne kadar çok istiyorum Rabbim’in beni duymasýný
Beni gerçekten gerçekten duyduðunu hissetmeden.
Amansýzca savruluyorum hayat denizinde
Nerede görsem ufak bir kývýlcým
Nafile çýkýyor onu içten dilediðimde.
Her aný dolu dolu yaþamak istediðimde oluyor
Ben seyre dururken düþen sonbahar yapraklarýný,
Dilediklerim ellerimden teker teker kayboluyor.
Üþüyorum , hafiften bir rüzgar esti yüreðime
Ben hiç bir zaman kesmemiþken ümidimi
Daha anlam verecek biri çýkmýyor gecelerime.
Duygularým tercüman olamýyor bazen bana
Hayat öðretiyor zaten herþeye raðmen direnmeyi
Sýrrýma , hayatýma , tutkuma ortak olan biri çýksa
Hiç düþünür müydüm bu nimetleri terk etmeyi ?
Ama bekliyorum
Beni ben yapacaðýn , beni anlayacaðýn günü bekliyorum
Sadece bekliyorum hayat..
Ýlk deneyimimdir.
Eðer þiirde yazým hatasý , kelime kullanýmý yanlýþlýðý veya bir kusur yaptýysam affola.
Saygýlarýmla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.