Sanki bir film sahnesindeyim. Ve ön sýralarda ben, Hayatý seyrediyorum günbegün. Gözümün önünde dolaþýrken kederli yüzler, Çaresiz üzgün yorgun gönüller görüyorum. Ve iþte o zaman, Koyu bir hüzün çöküyor gözkapaklarýma. bir sýzý kaplýyor yüreðimi derinden. Bakamýyorum.
Bazen gülen gözler görüyorum yaný baþýmda, Coþkulu mutlu bakýþlar yüzlerde. Hiç bitmesini istemediðim bir sahne gibi, tekrarlarý çokça olsa diye diliyor kalbim. Ve yüzümde bir tebessüm. gülümsüyorum.
Hayatý yaþýyorum aslýnda. Doðumun sevinci ölümün acýsý kadar gerçek. Ýçinde birde ben olan, Kendime bakýyorum. Doðrularýmý yanlýþlarýmý bir bir farkediyor gözlerim. Beni seyrederken ben, Galiba biraz daha biraz daha büyüyorum...
GÜLSEREN MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.