Geceleri sevmiyorum artýk, hep seni hatýrlatýyor bana Perdeler kapanýyor, siyah pelerinli adamlar dolaþýyor içimde, Damarlarýmda, beynimde… Kabzasýnda ‘SENSÝZLÝK’ yazan hançerleri var ellerinde. Her tarafta ayna var, baktýðýmda kendimi göremediðim, Eller var, yüzler… Hepsinin derinliðinde tek bir yüz, tek bir gülüþ. Sonrasý karanlýk. Tek beliren saatler Akreple yelkovan iki ileri bir geri yapýyorlar hep Þeytani bakýþlarý var, kahkahalar arasýnda geri geri sayýyorlar. Birden hepsi kýrýlýyor Tüm yüzler dökülüyor bir bir Zamanýn yavaþladýðýný hissediyorum Saatler kan damlatýyor artýk yere Beynimde yankýlanýyor her bi saniye. Cam parçalarýnýn içinden sen çýkýyorsun Tam bana yaklaþýrken, parmaklýklar beliriyor aramýzda SEBEPSÝZ ENGELLER..! Çaresiz seni seyrediyorum.
Ve zaman ayný… KANLI ve YAVAÞ ilerliyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yücel özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.