KİMİNE CENNET HAYAT...
Çokca ümidim vardý, gelecek günler için
Ergen idim olmadý, hadi dedim ki erken
Hayat güzel olacak, niçin olmasýn, niçin
Genç oldum bekledim, geldi, gelecek derken
Uykularda rüyamda, renkler türlü biçimde
Hayal ettiðim her þey, deðme mesafesinde
Öyle heyecanlýyým, bir kor yanar içimde
Sanki o güzel günler, sabah arefesinde
Daima bir senaryo, yazýp da oynuyorum
Final mutlu bitecek, aðýr çekim, koþarak
Esas oðlan benim de, esas kýz arýyorum
Bulsam þaha kalkacak, kalbim, sonsuz coþarak
Diyeceðim ki ona, sevdim seni, cananým
Adýný yüreðime, yazacaðým aþk ile
Melek misin nesin sen, beni benden alaným
Bahsini edeceðim, sözlerimde meþk ile
Gençlik de geçip gitti, ne gelen var ne giden
Gönlüm dara düþmekte, endiþeli haldeyim
Hep bir Leyla aradým, aþýðý Mecnun eden
Heyhat yine olmadý, ne gözde ne dildeyim
Olgun oldu emsalim, daða taþa hükmeden
Bir güzele kendini, beðendirmekten aciz
Az kaldý göç etmeye, bir tek fidan dikmeden
Yalnýz bedeni deðil, aklý ondan da naciz
Orta yaþtý dediðim, bir adým ileride
Zaten ihtiyarlýk var, sokakta bulan almaz
Saçlar kaçar baþýndan, ayna güler geride
Çene düþer yerinden, dizde hiç mecal kalmaz
Hayat, kimine cennnet, doðup ölene kadar
*Zahmetsiz rahmet olmaz*, sözü, sýrrý bu iþin
Herkesin cehennemi, kendi içinde yatar
Her kul kendi belirler, yönünü bu gidiþin
05.08.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.