SONBAHAR SENFONİSİ
Önce,yaðmur yaðmadýðýndan düþtü barajlarda su seviyesi
Þimdi inatlaþýr gibi,su seviyesi düþtüðünden yaðmur yaðmýyor sanki
Oysa,bir sonbaharý son bahar yapan yaðmurlardý.
Gazeller bile tatsýz tuzsuz býrakýyor ellerini tutunduðu dallardan
Týpký zorunlu bir mesainin memurlarý gibiler.
Bahçemde sapsarý bir halý oluþturdu kopup gelen gazeller
Bassam ezilir,basmasam savrulur
Sonbahar senfonisi bu dinlediðim
Beynim solfejlerin safrasýyla yoðrulur.
Yaðmurluklar görülmeye baþladý vitrinlerde
ve bilmem kaç sonbahar geçti’’BÝZ’’kavramýný unutalý
Þemsiyem güçlü çýkýp þaþýrttý beni
Eritemedi onu döktüðüm gözyaþlarý
Kendimden yiyorum bu aralar
Aç kaldýkça,kaburgalarýndan beslenen balýklar gibiyim.
Bir sonbahar senfonisi çalýnýr kulaklarýma
Aðaçlar trompet,gazeller flüt,bulutlar kemanmýþ
Adet görmeye baþlamýþ artýk ergen gökyüzü
Önce bulut sonra toprak kanamýþ.
Buzdolabýna yapýþtýrýlmýþ bir not gibi
yapýþýp kaldýn sonbaharýn güzelliðine
her sonbaharda kekremsi bir tatla anýlan
ve ’’Eylülde Gel’’ þarkýsýna inat,eylülde kaçan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.