MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

UMUT
nur49

UMUT






Umut; kalbimizde boy veren aðaçta, bitmesini hiç istemediðimiz yemyeþil filizlerdir.

Umut; kolumuzdan hiç çýkarmak istemediðimiz can simididir. Kaybedersek yaþamayýz.

Umut; düþüncelerimizde gürül gürül akan ve hiç bitmeyen pýnardýr.

Umut; rûhumuzda, beþikten mezara kadar her gün açan, renk renk çiçeklerdir.

Umut; þans giþesi önünde uzanan upuzun kuyruktur.

Umut; elimizde, ömür boyu çektiðimiz sabýr tesbihinde usanmadan saydýðýmýz tanelerdir.

Umut; küçük bir çocuðun bakýþlarýndaki ýþýktýr.

Umut; karamsarlýklarýmýzda doðan ve ýþýldayan sayýsýz kývýlcýmlardýr.

Umut; engin bir denizde, hiç býkmadan dinlediðimiz kürek sesleridir.

Umut; tatlanmýþ gözyaþýdýr.

Umut; ufkumuza, býkmadan üst üste yýðdýðýmýz pembe bulutlardýr.

Umut; gün ve gece boyu, hattâ ömür boyu yeþerttiðimiz fidanlardýr.

Umut; geleceðe atýlmýþ, çatlayýp yeþermesini beklediðimiz binlerce tohumdur.

Umut; düþüncelerimizin pembe aðacýnda patlayan binlerce tomurcuktur.

Umut; göremeyen gözlerde bir ýþýk zerresinin doðmasýný beklemektir.

Umut; eriþilmeyen bulutlara dokunabilme isteðidir.

Umut; hiç vazgeçmeden tutunmak istediðimiz eriþilmesi zor zirvelerdir.

Umut; ömür boyu rûhumuza can veren yaðmur damlalarýdýr.

Umut; ömür penceresinden içeri giren gün ýþýklarý, ýsýtan güneþtir.

Umut; çýkamadýðýmýz daðlarýn doruklarýnda gezinme isteðidir.

Umut; rûhumuzda dolaþan, ara sýra perde perde yükselen naðmelerdir.

Umut; ufuklara seslenip, gelecek aksisedâyý beklemektir.

Umut; kurumuþ bir kuyudan çekilen kovada görülen berrak su damlalarýdýr.

Umut; biteviye sürtülen hayat diþlilerinden sýyrýlarak, öðütülmeden hayatta kalabilmektir.

Umut; hayat aðacýnda sayýsýz olan, ama pek azýnýn tadýna bakabildiðimiz tatlý meyvalardýr.

Umut; deðerini anlayabilenler için bir ýþýk zerresi, küçücük bir ses, rûhu saran nefestir.

Umut; ekilen, büyütülen, hasat edilen ve tadýna bakýlan nimettir.

Umut; çok istediðimiz halde, çok nâdir ele geçen, bazen istemeden elimizden düþürüp paramparça ettiðimiz kristâl bir vazodur.

Umut; bir uçuruma düþerken tutunabildiðimiz bir kök, bir dal, bir eldir.

Umut; uçuþan hayâlleri, tek tek toplayarak derin derin koklayabilmek isteðidir.

Umut; bir insanýn, bir hayvanýn, susuzluktan kurumaya yüz tutmuþ çiçeklerin, kesilmeyi bekleyen aðaçlarýn, soluduðumuz havanýn sessiz, duyulmayan çýðlýklarýdýr.

Umut; savaþta, barut, kan ve kin kokusunun yerine, barýþ çiçeklerinin ve yaðmur kokusunun beklendiði andýr.

Umut; kimsesiz çocuklarýn baþýný dayamak istediði bir anne dizidir.

Umut; yine kimsesiz yavrularýn, baþlarýnda hissetmek istediði þefkât elidir.

Velhâsýl, umut; insanca yaþamak, insanca ömür sürmek, insanca ölmek isteðidir.


Hâlenur Kor




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.