Yalnız Sen Varsın

Kim tutar ellerimden Yarab
Düþürsem kalbimi yere
Dinler mi derdimi aceb
Söylesem þu makese.

Her yaþýmda bir çocuktum
Her sokakta ben kayboldum
Beni , yalnýz Sen bul Allahým
Her el hoyrat bu alemde ,her el yaban
Her söz bir zehir ,ayrýlýðý çoðaltan.

Yalnýzým,
Saklanýp kaldým da alemin bir yerinde
Görünmüyorum, kendime bile
Ne vakit düþsem dünya derdine
Vurgun yedim yedi denizde.
Tutulup kaldý bir melale ay
Parçalanýp düþtü sadrime.

Bir yoksul dilenciyim Mevlam
Rahmetinin kapýsýnda yalvaran
Bir kýrýk kalp mendilimde
Ve bir âri hüzün
Büküp boynumu aðlasam
Unutur mu aceb beni cürmüm.

Anlamýyor hiç kimse dilimden
Hüzün düþmüyor elimden
Devasý Sende saklý yareyim ben
Mahrum etme Ya Rab muhabbetinden.

Bir dert ki bu, yokluktur tek emeli
Senden uzakta Ya Rab
Kulun nasýl bulur teselli.

Beni yalnýz Sen bil Allah’ým
Rüzgarýn da sürüklenen bir yaprak
Yollarýnda çiðnenen toprak olayým
Geceler gelip geçsin gözlerimden
Seyrinde efzun olayým
Bir lahza sükun ve inþirah ,huzurunla lal olayým.

Bilmem, bu kaçýncý med
Kaçýncý cezir
Meçhule nazýr, bu kaçýncý seyir.

Durulsun istiyorum artýk deniz
Sakin bir liman ,mutlak bir iman
Korkuyorum artýk kaybolmaktan.

Nasýlda aldanmýþým… yazýk..
Yanlýþ adreslerde doðru kapýlar aramýþým
Bin parçaya ayýrýp kalbimi
Her birini bir daða býrakmýþým
Ayrýlýk düþmüþ topraðýma
Firkat elinde Yar
Zulmet içinde nur aramýþým.

Hangi yaraya sensizlik derman olur
Muhabbetinin yerini kim doldurur.
Varlýðým da zulmet var Allahým
Ayrýlýk var, azab var ,hüzün var
Ben yokluðumu seviyorum
Evham yok ,keder yok masiyet yok
Yalnýz Sen varsýn
Yalnýz Sen Yarsýn…
Yalnýz Sen varsýn Allah’ým.

Mustafa Kemal Serhatlý
Sosyal Medyada Paylaşın: