Bir bayram vardý, göðsümün orta yerinde
Neþ’esini hangi dilden yazmalý bilmem
Hangi lisanla zikretsem ismini aþkýn
Baðý çözülürdü kalbinin
aðlardýn
Bir sabah kuþluðunda ýlýk meltemler kuþandým.
Yalnýz, kuþlarýn þahitliðinde söküyorken þafak
Sokaklarýn sessizliðinde aradým izlerini
Bulabilsem o eski zamanlarýn tebessümlerini, ah
aðlardým
Bir gülücük yakýþýrdý kýzaran yanaklarýmýza
Kýymetini bilmediðimiz anlara inat
Kederleri mabet yapýp çekilmiþiz kabuðumuza
Neydi ki gururun duvarlarýna harç katan þey
Hayat yokuþundan iniyorduk artýk, bilsek
aðlardýk
Bir kibritlik alev söndürüldü mum ýþýðýnda
Gece dansa kaldýrdý kollarýný, hasret vuslata dayandý.
Keskin kýlýçlar bileylenmiþken ikiz ruhlarýn sadaðýnda
Sevdanýn süruru sürüldü dudaklara
Aþk doðdu küllerinden, anlasak
aðlardýk
Bir ömürlüktü bu sevdanýn hikâyesi
Yaradan belâdan eklemiþti üç noktayý, yazgýmýza
Kahkahalarýn bolluðunda zapt edilmez mutluluklar vardý.
Melankolik düþleri býrakýp, anlasak birbirimizi
gülerdik
Neþe Cömert
03.08.14