Ey sevdiðim gel gör benim halimi Yitirdi kendini bilmiyor Ayþe’n! Gelip de son defa tutsan elimi Maziyi kalbinden silmiyor Ayþe’n.
Kader savuralý gurbet ellere Kaptýrdý kalbini hoyrat yellere Dedikodu oldu haset dillere Dostun arar oldu, bulmuyor Ayþe’n...
Hasret ýrmak ýrmak taþtý göl oldu Sýlanýn dikeni ona gül odu Pembe hayalleri yandý kül oldu Mutluluktan nasip almýyor Ayþe’n...
Canýný adadý evlat iyale Seni özledikçe daldý hayale Sevda pýnarýna oldu piyale Bir dem olsun vuslat dolmuyor Ayþe’n...
Hayat engebeli yol ince uzun Tadýna varmýyor þekerin tuzun Sahibi olsa da ’mutlu’ rumuzun Düþlerinde bile gülmüyor Ayþe’n Bir türlü.. bir türlü ölmüyor Ayþe’n...
Bulem hatun, 2/8/2014, Antalya.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Bulem hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.