KENDİMİ SESSİZE ALDIM

Uzun süre kafa yordum
Bulem bu ne gidiþ sordum
Çalkalandým artýk durdum
Kendimi sessize aldým.

Hengamenin çarkýndaydým
Giden ömrün farkýndaydým
Yaþ on artý kýrkýndaydým
Kendimi sessize aldým.

Akýp akýp durulmuþum
Gençlik gitmiþ burulmuþum
Beyhudeye yorulmuþum
Kendimi sessize aldým.

Dolaþýrdým alýk alýk
Sustu artýk kalabalýk
Çýkmýþ gibi sudan balýk
Kendimi sessize aldým.

Biraz zorca sýðdým ama
Çekildim ben kabuðuma
Gitse bile aðýrýma
Kendimi sessize aldým.

Ýhtiyacým vardý buna
Bir þans verdim ben ruhuma
Hiç bakmayýn kusuruma
Kendimi sessize aldým.

Konuþulsa da arkamdan
Düþtüler bir bir yakamdan
Gýybet dolu þu ortamdan
Kendimi sessize aldým.

Karar aldým kendim ilen
Dedim nefes alýp dinlen
Ne öfke duy ne de kinlen
Kendimi sessize aldým

Söylediysem böyle sözler
Kýnamayýn beni sizler
Özüm mahzun, kalbim sýzlar
Kendimi sessize aldým.

Kalbim diyor sen bak Hu’ya
Meyil etme dünya rüya
Veda edip masivaya
Kendimi sessize aldým...


















Sosyal Medyada Paylaşın: