Yalnızlıklar Vefalı dost gibidir Mutlak Bir gün Bulur Sizi

Sabahýn köründe
çýðlýk uyandýrýr uykularýmý
köhne evimin yýkýk penceresinden
uçuþurken yýrtýk perdelerim
gizliden ýslýk çalar rüzgar efendi
tahta aralarýndan
en sahtesinden
yalnýzlýðým yüz vermez…

bir odanýn içinde kaç kapý olur dersin
kaç kiþi kaçar
kaç kiþi kurtulur
kaç kiþi dönüp gölgesine sarýlýr
bugün en çok kendimi sevdim ben
kýrýk bir ayna parçasýnda yüzleþirken
yorgunum dedim
yorgunsun dedi
belki biraz kýrgýnlýk var üzerimde
olacak o kadar
kaçarken rüzgardan

yaðmura tutulduðumuz çok oldu bizim
biraz hapþýracaðým
biraz burnumda akabilir
çok yaþa demeyin sakýn
sýramý bilirim
geçmiþe hürmetlerimle
önce ellerinden
sonra gözünden
göz bebeklerinden...


Gülnur Ateþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: