Baldýran besliyormuþ matem yüreðin, Olmadým ki sende bir lahaza da rahat, Korku sarar sana her bakýþta, Merhem olmaz ki bu Perde-i zulmet gönlüme, Ne demlerin tutar bu ferdaya ne cananým.. Kahýr çekmiþ þu acz-ý beþeri bedenim, Görmemiþ senin dilinden bir manevi, Suküt etmiþ yürek sana, Kurak olmuþ kýþ sana, El olmuþ ben sana, Gelde derman bul bu el’e Gelde bu figan-ý ekberi pasumana, vazgeçtim, meded sende deðil. Aþýklar aðlarmýþ sevgi dökerek, Melekler aðlarmýþ nur dökerek, Günahkar aðlarmýþ günah dökerek, Acizler aðlarmýþ güç dökerek, Meded ya ilahi! Meded ya billahi! Meded ya Vallahi!
Ömer Faruk Kurtgöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meftun-u Kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.