bir ülke vardý adalet yok idi, rüþvet,yalan,fakirlik,riya eksik olmazdý, baþkaný bezirgandý,tüccardý para dedin mi akan sular dururdu, adalet saraylardan daðýtýlýrdý, nerede ihale orada bezirgan misali, yolda,otobanda,maden ocaðýnda,iþyerinde,berberde,trafoda olmaz dediðin her yerde ölüm eksik olmazdý, neden aranýrsa kaderdi,iyi olan ne varsa kendi yapmýþtý bezirgan naralar atar,ona saldýrýr,þuna küfreder günler böylece geçerdi, halk alkýþlar dururdu, gözleri bezirganýn emriyle kör edilen bir mazlum lanet etti bezirgana, mazlumun duasý ulaþtý Rabbe RAB,emretti Cebrail’e yok et buyurdu, bu ülkeyi Cebrail, geldi ülkenin üzerine birde baktý ki camiler dolu,iyi insanlar çok Rabbim dedi burda iyi kullarýn çoktur,ne yapayým hepsini yok et dedi, sözüne devam etti, bezirgan haksýzlýk yaparken,sustular haklýyý korumadýlar,yetimin yanýnda olmadýlar, alkýþ çaldýlar,masuma arkalarýný dödüler, içlerinden bir kez olsun zalime lanet etmediler, ruhlarýnda huzursuzluk duymadýlar yok et onlarý ,bezirganla beraber, Cebrail kanadýný kaldýrd ýbir rüzgar oluþtu, rüzgar göðü kýzýla boyadý,çamur yaðdý tepelerine, o masum dýþýnda ,kadýn, yaþlý, erkek kim varsa ülkede etleri çürümeye baþladý,pis kokularý diyarlara yayýldý, bedenleri parça parça döküldü,acý ve ýzdýrap içinde periþan þekilde öldüler, bu diyardaki pis koku hiç kaybolmaz, anlatýlýr,ibretle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Keskinkalemzaman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.