karanlýk ve sisli bir Ýstanbul gecesi
evlerin ýþýklarý sönerken bir bir
kiminden yükselir kahkaha sesi
duvarlar ses geçirir
umurun da deðil kimsenin
kararlý adýmlarla yürür sokakta bir adam
yüzünde ki hatlar çok belirgin
durur ve sigarasýndan bir nefes çeker
yoktur elinde belki de gideceði adresi
aramaktan bitap düþmüþ kesilmiþtir dizlerinin baðý
bir köþe baþýnda durur nefeslenir
elleriyle göðsünü sýmsýký tutar
belli ki cebinde sakladýðý bir þeyler var
kimsenin görmesini istemediði
parmaklarýnýn ucuyla çýkarýr cebinden
üst üste yýðýlmýþ bir kaç mektup
ve bir de solgun resim
ellerinin titremesi bir sara nöbeti gibi
sigarasýný dudaklarýna götürememesinden belli
sigarayý öyle bir çekiyordu ki
sanýrsýn içi bir yangýn yeri
içinde ki acý sanki yüzüne vurmuþ
gözlerinin altýnda ki mor halkalar belirgin
yaþý genç olmasýna raðmen
yaþadýklarý boynunu bükmüþ omuzlarýný eðmiþ
belki de yediði darbelerin haddi hesabý yok
sigarasýndan son kez bir daha çekti
içinde ki isyanlarý haykýrýrcasýna
karanlýk sokak da sisler arasýnda kayboldu
beklemek beyhude
ne kendi kaldý sokak da
ne de ayak izleri
yolcu yolunda gerek
içinde ki yangýnlar diner belki ...
Refik
02.08.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.