Herkes aþýk olur, Ben çay içerim. El ele, diz dizeler kalktýðýnda, Banklara ben otururum. Gün olur Gün boyu konuþmam. Gece olur, Evin yolunu tutarým. Kimse telefonumu istemez, Kimse doðumgünümü bilmez. Hediye de almadým kimseye, Hediye de almadým kimseden. Þubat’ýn yaðmurudur Temmuz’dan farklý olan Bir de günlerin kýsalýðý. Anama sarýldýðýmý hatýrlarým Babamý kaybettiðimde. Bir daha sarýlmýþým Onu da topraða verdiðimde. Sorulsa daha anlatacaðým, Tabii eðer soran olursa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhan Kemal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.