MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Rüveyda'ma
Hayrani Can

Rüveyda'ma



I.

Rüzgâr olur eser de saçlarýna karýþýrým
Dalýndan bir tutam kokusunu alýr da Nebi’nin
Gelemezsem sana
Eserse beklediðin pencerede deli bir rüzgâr
Çekersen taa ciðerlerine,
Hasret Çektiðin Diyar’dan, Gül’ün kokusunu
Bil ki o rüzgâr benden sana hediyedir Rüveyda!

II.

Þimdilerde uzaklardan gönderiyorum kalbimin sevgisini
Uzak dediðim,
Uzaklardan uzak bir yer
Gözlerin o yere götürüyor beni
Bakýþlarýn bulutlar kadar yüklü
Kaþlarýn çatýlmayý bekliyor
Yanaklarýn al al olunca
Dudaklarýndan bir sevda cümlesi dökülüyor
‘Tut elimden gidelim’

Gözlerim kapalý
Bakýþlarým sensin
Adýmlarýný izliyorum
Beni nereye götürüyorsun

‘Sus!’ der gibi
Dudaklarýn büküldü
Ellerin sýkýca tutuyor ellerimi
Kulaðýma eðildin
‘Dur!
Buraya kadar
Ýþte þurasý
Sana vardýðým yer’

Gözlerimi kapattýðým yerden açýyorum
Bakýþlarým önce sende
Ayakuçlarýna bakýyorsun
Yeþil bir kapý görünüyor
‘Arkasýna kadar açýk’ diyorsun

Kapýdan biri çýkýyor
‘Gel!
Burasý senin yurdun’
Ýçerisi gül kokuyor
Senin kokun
Baþka kimse yok
Yüreðim kalabalýk
Ýçimde çoksun
Gül kokuyorsun
Uzak dediðim,
Dedim ya;
Kalbinin tam merkezi
Sevdamýn adý Rüveyda!

III.

Rüveyda!
Seninle birlikte bir adým atmalý
Medine sokaklarýnda mescide doðru ilerlerken
Bir adým atmalý

Mescit de sesini dinlemeli
Ol Nebi’nin
O gülleri kýskandýran güllere kokusunu veren kokusunu çekmeli taa ciðerlere

Bir an bakmalý gözlerine
Bir yudum almalý karasýndan
Doyana kadar bakmalý Rüveyda!

IV.

Gözlerini görmedim
Kahverengi mi yoksa kara mýydý?
Bilmem hangi renk!
Hangi renkmiþ bana ne
Senin gözlerin cennet
Benim gözlerim Sen Rüveyda!

V.

Hadi bir þiir yazalým Ol Nebi’ye,
Bütün harfler O’nun adýyla baþlasýn,
Ýlk harfini sen yaz…
Sen Rüveyda!

‘Seni bekliyordum nice zamandýr…
Bir zaman geçti de,
Sen gelmedin!

Uzaktan duydum da
Geleceðinin haberini
Neccaroðullarýnýn küçük kýzlarý gibi
Ruhum sevindi!

Aþk þarkýlarý söylerken,
Her harfine ismini baðýþladým.
Muhammed (sav) derken
Tutulsa da dilim,
Gönlümden seni haykýrýyorum!

Uzaklarda uzak artýk,
Gidilmiyor Sevgili.
Her adým uzaklaþýyor,
Her adým da uzaklaþýyor uzaklar…
Olduðum yerde sayýyorum!

Bak iþte beyaz bir bulut gibi kokun…
Güller dikili sanki etrafýmda,
Adým attýðým yer Sen kokuyor!

Bak bu sana son yazdýðým þiir.
Her harfinde Sen varsýn!
Adýný baðýþla gönlüme Sevgili.
Muhammed Mustafa (sav) de,
Ruhum doðsun On Sekiz Bin âleme!’

Bir þiir daha bitti
Adým adým sana yaklaþýrken
Bu birlikte ilk þiirimiz
Sen benim þiirimsin
Rüveyda diyorum ismine
Rüveyda kim diyorlar!

VI.

Rüveyda diyorum Rüveyda!
Rüveyda kim? diyorlar.

Rüveyda benim sevdiðim
Rüveyda gönlümün Kýblesi
Rüveyda yüreðim
Rüveyda her þeyim...

Rüveyda,
Beni tutuyor,
Beni býrakmýyor hayalin.
Adým atamýyorum sensizliðe.
Kapýdan dýþarý bakýyorum,
Yine sen geliyorsun Rüveyda!

Ýçeride sadece sen ve ben, biz varýz,
Bomboþ bir oda,
Ellerin soðuk gibi Rüveyda!
Parmak uçlarýn dokunuyor yüzüme
Kalbim üþüyor
Iþýk yok,
Gözlerin karanlýk
Bugün gözlerin umutlu
Karasýnýn içinde bembeyaz nur
Bugün bakýþlarýn nurlu
Ruhumun canýný alýyor,
Yavaþ yavaþ doluyor içime bakýþlarýn,
Yüreðimin hiç bir yeri kuru kalmýyor Rüveyda!

Konuþ...
Susma Rüveyda!
Hayalimdeki gibisin
Konuþ!
Yüzüme deðiyor nefesin
Sýmsýcaksýn...
Ellerin soðuk gibi Rüveyda!
Parmak uçlarýna dokunuyorum
Seni seviyorum de
Söyle hadi
Susma!
Seni seviyorum Rüveyda!
Tut ellerimi
Bak bana
Bir bakýþla da olsa tut ellerimi.
Buna ihtiyacým var Rüveyda!

Rüveyda!
Sana sesleniyorum
Sesini özledim yine
Her sabah kapý aralýðýndan bana bakmaný
Beni sana uyandýrmaný…
Sesimi duymuyor musun?
Konuþsana,
Neden donuk bakýyor gözlerin?
Oysa
Nefes alýyorsun
Hem nefes oluyorsun bana!
Iþýk yok
Gözlerin karanlýk
Ellerin soðuk gibi Rüveyda!
Oda soðuk
Üþüdüm.
Sende üþüdün mü?
Kalbini hissediyorum
Atýþlarýný da…

Seni arýyor gözlerim
Baktýðým her yerden de mi gittin?
Ya da hangi karanlýktasýn
Seni göremiyorum
Neden gözlerini kapattýn
Korkuyorum Rüveyda!
Hadi çýk saklandýðýn yerden
Tut elimi aniden
Bak üþüyorum
Donuyor parmaklarýmýn ucu
Nefesinle ýsýt
Hadi aç gözlerini
Hiç ömrüm kalmadý
Ölüyorum!
Nerdesin Rüveyda?
Neden yoksun baktýðým her yerde
Baktýðým her yerden de mi gittin?

Adým adým yaklaþýyorum karanlýðýna
Bir sen yoksun
Her þey ve herkes burada
Ben seni bekliyorum
Seni bekliyor gece
Karanlýklarýn içinden gel
Bir Süreyya yýldýzý gibi
Gündüzler bile özledi gözlerini
Týpký benim gibi!
Korkuyorum!
Seni görememekten
Ne olur
Bak bana
Tut ellerimi
Hiç ömrüm kalmadý
Ölüyorum!
Adým adým yaklaþýyorum karanlýðýna
Sen yoksun
Kapanýyor gözlerim
Ben seni bekliyorum!

Belki seni bir daha göremem
Bak bana zaman durdu
Seni bekliyor zamaným
Ansýzýn gel ya da hemen þimdi,
Korkuyorum Rüveyda!
Sesler geliyor karanlýktan
Yoksa sen misin?
Sen gözlerini mi kapattýn?
Güneþ neden yok sanýyorsun...
Hadi aç gözlerini
Nefes alayým
Kalbim aðrýyor demiþtim
Bak yine hýzlý atýyor
Hiç ömrüm kalmadý
Ölüyorum!
Saniyelerle oynuyorum
Belki seni bir daha göremem
Bak bana zaman durdu
Seni bekliyorum Rüveyda!

Rüveyda!
Varlýðýn nur da olsa nâr da olsa
Seni yaþamadan ölmeyeceðim
Hayatým sana feda olsun
Varlýðýn bana Can Rüveyda!

Hayrani Can

Baþlama: 03.02.2014
Bitiþ: 13.03.2014

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.