BABAM!..

Arafeden ýslanýp bayramda akar yaþým;
Ey benim özlediðim ey benim sabýr taþým;
Senin omzuna muhtaç anla ki yetim baþým;
Rüyalarým saðolsun her gece görüyorum;
Senin gittiðin yere ben hala yürüyorum...

Baba diyen birine dönüp bakmasý var ya;
Ciðerini hasretle durup yakmasý var ya;
Ýçimden volkanlarýn taþýp akmasý var ya;
Yeminle senden sonra deðiþti gecelerim;
Adýnla baþlar biter mecburi hecelerim…

Çektiðim hasret iþte yokluklarýn en hasý;
Günden güne kurudu þu gönlümün vahasý;
Özlüyorum arkadaþ var mý bunun dahasý;
Yanmayan bu hasretle ateþi nerden bilsin;
Þu akan gözyaþýmý silerse BABAM silsin…

Ýçimde bir mutluluk geldim baþýnda durdum;
Dün hasbihal vaktiydi nasýlsýn diye sordum;
Dilimde ne kaldýysa bin kez tekrarla yordum;
Aðlasam da kimseler çýðlýðýmý duymasýn;
Sakýn ha gözyaþlarým “DUR” sözüme uymasýn…

Dertlerimin dermaný yazýlmaz kalem ile;
Tarif edilmez halim kahýrla elem ile;
Dönüyoruz nihayet dönen þu âlem ile;
Takvimlerin yüzüne býrakýn özlem dolsun;
“Bana bir bayram verin içinde BABAM olsun”…

Ali ALTINLI – 29/07/2014
Saat: 14:46
Sosyal Medyada Paylaşın: