Ansýzýn bir umut kaplarken yüreðini Cevapsýz sorular vardýr yine kafanda Kendine sormaktan korktuðun Geçmiþinle baþ baþa kaldýðýn zaman Keþkeler sarar dilini bazen O zaman ’’neden’’ ’’niçin’’ ler çoðalýr Dilinde, yüreðinde, beyninde Eskiden kalma ne varsa içinde Bir þiir, bir kitap, bir çiçek, bir þehir, Büyürde büyür yüreðinde Özlem o anda sessizce çöker Ve sarar tüm benliðini bir anda Gitme deseydim keþke diye baþlar Ýçindeki ses Salaþ bir meyhanenin kuytu bir köþesinde Ýnceden çalan Hicaz þarkýlarla birlikte...
Ünal ÖZMEN 30/07/2014 Saat: 04:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ünal ÖZMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.