Sen ve ben nasıl anlaşabiliriz ki…

sen bir sýrsýn sen bir faili meçhulsün de içinde
tüm alemi çepeçevre kaplayan
ve ucu bucaðý olmayan bir derya gibisin
ne mümkün senin düþüncelerini sezip de ulaþmak
hiç de mümkün deðil ki seni anlamak
hele içinde saklayýp da barýndýrdýklarýný
hiç çözüp de anlaya bilmiþ de deðilim ki
sen asla kafa tasýnýn attýrýlmasýna hiç gelmezsin
fýrtýnalar estirir o narin ruhun
ne söz anlarsýn ne de iþitirsin kýzýnca
ve kýzýp taþtýðýn zaman maazallah var ya
depremlerle yýkarsýn hemen karþýndakini
hiç de belli de etmezsin
elinden kurtulana da aþk olsun
ezeli ve ebedi taþýrsýn ya romantizmini
beynin bir sabit disket gibidir maþallah
her þeyi hatýrlayan teyp gibi hafýzanla
þaþýrtarak çýldýrtýrsýn insaný
her saniyeyi çarpar durursun insanýn yüzüne
biriktiren ve tutkulu
hatta bazen acýmtýrak
bazen de okþayýcý takýntýlarla
neyi seçtiðin hiç mi hiç anlaþýlmaz
sevgi ve düþünceli bir yapýya sahipsin
o kývrak ve oynak ve seçkin ruhunla

bense bir coþkun nisan yaðmur gibiyim
hiç durmadan yer deðiþtirir durur gönlüm
bir yerden bir yere akýþta dururum
senle bile bir baþka tarafa çarpar gözüm
ara sýra taþsam da
bir sen karþýsýn da
hemen çabucacýk da söner o katý ruhum
hiç gizli saklým da olamaz
kendimi beðenmiþlikten böbürlenir gururum
gurur ve kibrimden de hiç mi hiç geçilmez
tutkularým hep gelip de geçici
gözüm kalýr hep dýþarýlarda
tutunamam ki ben asla bir dala
perspektifimin çepeçevre çevrili oluþundan
bu yüzdendir iþte
hiçbir aným da yeterli romantikliðe sahip olmamam

peki sen aslen romantik birini mi istersin
yoksa benim gibi bir maçoyu mu
pek çok sen sölpük olmayan
ve oldukça maço bir beni gönülce ister de
ondan da daima bir duyarlýlýk da bekler duruþun
bu nedenledir nadir rastlanan
ve romantizm kapasitesi de yeteri derecede kafi olan
duyarlý benlerin tek baþýna yapayalnýz kalýþlarý
benlerse hemen her þeyi arýnmýþ olan
ve yaþayan bir sen arar da dururuz ama
yaþantýlarýnda ergin çabuk uyum saðlayan
ve kendinden emin senleri beðenir de dururuz
bu yüzden pek çok ihtiraslý histen paklanmýþ olarak
ama yüksek bir duygunluða sahip
ve çok doðal sýngýn çabuk itimat etmeyen
bertik ve içe çevrik- senleri ortada yalnýz býrakýrýz

sen ve ben kalplerinde aslýna bakarsan
farklý bir devrana açýk olan bir kapýya sahibiz
senlerin kapýsý düþleri umulmadýk
ve sürpriz dolu bir ulu yüceliðe açýlýrken
benlerin kapýsýnýn isteði daha düz olan birer gülistana açýlýr
senle benin anlaþmasý da çok zor olduðundan
olmasý gerek olan bir orta yolu bulmaktýr
ve olduðu gibi de boyun eðip kabul etmektir
zira seni düzeltmeðe çalýþmak demek ortadan kýrýlmana sebeptir
birbirimizi deðiþtirmeye çalýþmamýz da iliþkimizi
þipþak hüsranla sonuçlandýrmamýþ mýydý
eðer yinede birbirlerimize hâlâ da âþýk isek
gururumuzu ve kibrimizin tesirinden arýnmamýz gerek
inatçýlýðýmýz yüzünden tekrar kavuþamadýk bir biçimde
kavuþabilmemiz için bencillik fuzuli olan dallarýný
bir bir yok etmemiz gerekmez mi yar
emek dolu gönülden gelen fedakârlýk içinde
ve sadece candan yürekten
aþkýn kökleri içimizde kalmalý ve asla olmamalý aðyar...




(29.07.2014) AZAP…







Sosyal Medyada Paylaşın: