Anladım

Gitmek istediðim ne çok yer vardý
Bu þehir ayaklarýma dolanmasaydý

Tarihin çöküþüne tanýklýk ettim
Bir devrin nasýl yanýp kül olduðuna
Eski yaþanmýþlýklara takýlýp kaldý aklým
Kýrlangýçlarýn yuvalarýný bozduklarýnda anladým
Bizi göçe zorlayanlara
Sazýmdan söküp attýðým yaralý bir türkü býraktým

Sonra bütün yaðmurlarý bana getirin dedim sadece bana
Ben içerim çorak topraklarýn yerine
Söner mi içimde ki bu yangýn bilemem ama
Ben yine de ýslanýrým þairlerin yerine

Babamýn kýrýk dökük sözlerinden öðrendim hayatý
Unutulmayý ,vefasýzlýðý insan gibi yaþamanýn mümkün olmadýðýný
Biten her aþkýn ardýndan þiir yazmayý

Biliyorum
O kömür karasý trenler aldý gitti tüm iyi insanlarý
Zamana yedik düþtü anlatýlmaya deðer hatýralarý
Gidenler mahþerde buluþuruz dediler
Döneceðim diyenler ise hiçbir zaman dönmediler

Ne acýlar çektiðimin ne önemi var ki
Geç olsa da anladým çekmekle bitmiyor dünya derdi
Gün gelir belki
Þair diye yazarlar mezar taþýna Bedirhan’ýn ismini

Sosyal Medyada Paylaşın: