Ve çaresizlik çalar kapýný ansýzýn Gücün yetmez, kýrýlýr kolun kanadýn Dertli naðmeler çalmaya baþlar sazýn Bir yanýn yokluk yoksulluk Kor alevlerde yanar diðer yanýn Kahrý çekilmez olurken dünyanýn Bir bakmýþsýn kararmýþ dünden yarýnlarýn…
Ve sevdan içli bir aðýt yakar Tel tel dile gelirken mýsralar Notalarýn buruktur içi, aðlamaklýdýr yani Suskun çalarken sazýnýn telleri Kýzgýn bir çelik olur mýzrap, Akordun her týnýsýndan kan damlar Türkü türkü feryat ederken dillerin Gözlerin sana uzanacak bir el arar…
En sevdiðindir seni ilk terk eden En zor zamanýnda býrakýp giden Kapýyý çarparken suratýna bir tokat gibi Vururken hançerini derinden Sen kalýrsýn koynunda acýnýn… Ýnleyen Ne bir duyan olur feryadýný Ne de seni bir dinleyen Boþu boþuna tüketirken biçare ömrünü Bulunmaz gelip mezarýna bir tas su döken…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.