Bir sabah, süzülürken gün ýþýðý pencerenden Ben geleceðim aklýna… Aðlayacaksýn Son kez bakýþým girecek rüyalarýna Giderken daraðacýna veda ediþimi hatýrlayacaksýn Ben lanetler yaðdýrýrken kara bahtýma Sen sadece susacak, konuþmayacaksýn Ve iki damla yaþ dökülecek gözlerinden…
Oysa ne umutlar beslemiþtik koynumuzda Ne hayallerimiz vardý yarýnlara dair Yürürken ölüme kefen boynumuzda Sayfamýzda aykýrý þiirler barýndýrýrken Bildiriler daðýtýrken satýr aralarýnda Ve ellerimizle kurarken idam sehpamýzý Yüreðimiz volkandý, gözlerimiz nehir…
Sevda koyduk adýný direniþimizin Birlikte yandýk, birlikte söndük Hep yan yana yürüdük seninle Duygularýmýzý satýr satýr þiirlerimize döktük Yasaklarýn þairi koyarlarken adýmýzý Biz adýmýzla, sevdamýzla hep övündük Bir satýr aralýðýna sýkýþmýþ yüreðimizi Kafiyelere bürünmüþ sevgimizi bölüþtük…
Ömrümüzü kuþatýrken o büyük acý Ben davalý oldum, sen ise davacý Kelimelerle sorguladýn, dizelerle yargýladýn beni Hiç düþünmeden, tek celsede kýrdýn kalemi Sýrtýma yüklerken tüm günahý, vebali Maziyi andýkça kendinden utanacaksýn Ben sevdamla dolaþýrken cennet bahçesinde Ruhum huzurla doluyken bir çocuk masumiyetinde Sen yaþadýkça çýldýracaksýn, Adýmý andýkça cehennem ateþinde yanacaksýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.