Bir gazel gibi düþtüm dalýmdan Ömrümün sonbaharýnda... Kurumuþ bir gülün üstünde buldum kendimi Kýzgýn güneþin sýcaklýðýnda Bir damla suya muhtaç bedenim. Acýmýyor hayat düþene.. Rüzgar olabildiðine hýrçýn! Adeta düþman olmuþ herþey bana.. Oysa güzeldi herþey dalýmda Düþtüysen bir kere gözlerden Ayaklar altýna Vay haline...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mstfdl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.