Herþeyden vazgeçtigim anda gel yaralarýmý dindirmek için. çok þey var sana anlatmak istedigim yarýn olmadan gel... Tutundugum bir Nefes ki; K or k a r ý m Ü z ü l ü r ü m Gülüþünün güzelliðine benzetme bulamadan gidersem. Bu kadar çok güzel gülmeye ne gerek vardý... Kýzarým rüzgara, ikide bir dalgalý saçlarýný bozarsa. Uyumak istiyorum avuçlarýnýn arasýnda... Gözlerim dalýyor yine Belli belirsiz bir noktaya... gel... geç olmadan... gel...
/Son mektup
Sosyal Medyada Paylaşın:
yadim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.