Haykýrdým çaðýrdým bunca yýl oldu. Gözlerim yaþ dan kurudu sel oldu. Çehremdeki son gülücük soldu. Bizim için tek yol buydu.
Yeryüzünde oydu hayat baðlarým. Gittiðinden berri her an aðlarým. Gittiðinden çok yalnýzlýðýma yanarým. Ben bunun hesabýný kimden sorarým.
Ýsyan deðildir bu kara kaderime. Davacýda deðilim ULU RABBÝME. Benim derdim kendi kendime. Onunla doðuyordum her gün binlerce kere.
Topraklar suskun rüzgarlar vermiyor cevap. Yüreðim bedenim oldu harap. bu dertli kulunu Mesud et yarap. MESUD ET YARAP!!!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
EMINcetınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.