***GÖZLERİN DÜŞER GECEME BEN ÖLÜRÜM***
elimde sigaram ,
önümde tütünü ömrüm gibi küf tutmuþ tabakam ,
gözümde "yar" seli ile seyrediyorum ,
þehrime düþen yaðmuru
penceremin kýrýk camýna tutturduðum ..
eðreti naylon aralýðýndan sýzýyor ,
sen/sizliðime vuran ayazý þehrimin.
damla damla dökülüyorum peþinden ,
dizlerimde romatizmal bir sen ..
nereme dokunsam tütün kokulu bir nikotin eksikliði
ince ince sýzýyorum .
vardiyasý bitmez bir mesai,
gözüm sokaðýn baþýnda
arasýra kör sokak lambasýnýn ýþýðýna bakýp hüzünleniyorum..
keþke diyorum keþke çýkmasa dýþarý
ya ýslanýr ,ya hasta olursa
kim bakar o/na
kim nane limon kaynatýr..
kim sýcak çorba yapar..
ne bileyim iþte korkuyorum.
ya hasta olursa bi daha geçemez ise sokaðýmdan
âmâ bir düþünce sarýyor benliðimi
gece buz gibi vuruyor yüzüme ,
kýrýk camýn eðreti naylon aralýðýndan
vakitte hayli sen oldu zaten.
girmeli artýk gecenin koynuna,
çýrýlçýplak sen/sizliðimle..
aðrýlarýmda arttý iyice ,
yataðýma geçmeye tâkâtim yok
olduðum sedirdemi vursam gecenin içine kendimi
hani diyorum belkide ..
gözlerin doðar þehrimin sokaðýna
ben yine ölürüm ardýndan.
neyse bu mevzular derin mevzu ,
ben yavaþtan dizlerime vurayým yükümü
gece uzun
gece hüzün
gece ölüm çýðlýðý..
bu gece amansýz olacak belli.
Emel Bayrak
16/03/2014
23:35
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.