Þimdi Ben,
her hangi bir gecekondunun fersiz lambasý...
sen
kelebek olsan,mutluluðun adý...
Gün boyu kýrlarda uçsan
Sonra bir gece
yaðmurdan kaçsan da...
Yine karanlýktan korksan da...
Üþüsen...
Bu eve sýðýnsan...
Kanatlarýný ahenkle savursan
Deydiðin yere imzaný atsan...
Adým adým gözlerime baksan.
Odama girsen...
Etrafýmda fýr dönsen,
raks etsen
Nakýþ nakýþ ellerimi dokusan ipek saçlarýnla...
Sadece ýsýnmak istesen aþk ile...
Kelebek deðil,
Anka olsan bile...
Acýmam küllerine
Gelme !
Seni,yerden yere çarparým...
Devrelerim atar...
Kýsa devre yapar...
Kan basýncým artar...
Birden bire patlarým !
Dumansýz ateþim ile yakarým...
Gelme !
Uzaktan bile olsa,
Sevme !
Seviyorum bile deme...
Kazara bile olsa.
Buraya gelme...
Akþam olunca kelebekler lambada ne ararlar bilmem...
Ama son anlarýnda çýka geldiklerinden eminim !
( Çünkü hepsi öldüler..)
Senden de ...