kýsa kelimeler ürettiðim gözlerinden
uzun bir hayatýn kalabalýk sözcükleri geçiyor
sabah kalktýðým geceki uykudan
bir sen bir gözlerin kalýyor güne
avluya vurgun aðaçlarýn gölgeleri
duvarýn dizlerine daðýlýyorken
kentin süpürülen vaktiyle düþüyorsun aklýma
aklýmdan ellerime düþen gözlerinle
sokaða bakan pencereden selamlýyorum insanlarý
gökyüzü þahidimdir ki bütün turnalara
gözlerine olan göçlerimi anlatýyorum
sulara soyunmuþ yapraklarýn
dalýndan kopup ýslaklýða deðiþinde arýyorum gözlerini
gözlerin nemli bir ormana düþ
gözlerin suyun yanaðýnda kaðýttan gemiler
sokak çalgýcýlarý yedirince hüzzamý yüreðime
solunum daðlarýnda açýyor gözlerin
her baktýðým yere daðýnýk düþüyor renkleri
ve birer birer toplayýp gömüyorum gözlerime
gerçeðin hayalle harmanlanmýþ masallarý gözlerin
her anlatýmýnda bir çocuk gülüyor bin çocuk uyuyor
kentlerin arasýna çekilmiþ uçurum hasretleri
bakmalarýna dolu kavuþmalarla duyumsuyor aþký
tarifsiz bir doðaçlamadýr gözlerin
ezbersiz bütün güzellikleri
umudumun yarýnlarýna taþýyor
sen yeterki bak
ben baktýðýn rastgele yaþamýn çoðalýþýnda
bildiðim ve bilmediðim yanlarýyla yaþarým
sen yeterki bak
ben gözlerinin sürgününde kalýrým ...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.