ZEYNEBİM

ZEYNEBÝM

Nurlu bir ortamda gözünü açtýn
Muhammed ehline ýþýklar saçtýn
Kadýna bakýþta çýðýrlar açtýn
Önünde durulmaz çýðdý Zeyneb’im

Gelince ocaða o sevgi nuru
Naz ile büyüdü aþmýþtý zoru
Yalvardý Tanrýya dedemi koru
Duasý dilinde týðdý Zeyneb’im

Hasan’la Hüseyin adý dilinde
Ýffeti, namusu, arý elinde
Destanlaþtý Zeynep Arap çölünde
Türküdür dilimde daðdý Zeyneb’im

Düþünce i mgeye aðladý mýsra
Hecede bölündü sinem Zeyneb’im
Adýný taþýdý yirminci asra
Babaya cihandý candý Zeyneb’im

Kýyama durmuþtu kardeþ gidince
Zem ile gelene þemdi Zeynep’im
Kerbela çölünde destek verince
Kufe de þehide zemdi Zeyneb’im

Vefaya, sabýra örnek olmuþtu
Kerbela çölünde kanlar donmuþtu
Kardeþi ölürken aciz kalmýþtý
Belagat aðýtý yaðdý Zeyneb’im

Zeynep adý bizde yiðit adýdýr
Darda kalanlarýn zülfikarýdýr
Bu çýðlýk Hüseyin feryadýmýdýr
Feryadýn Yezidi boðdu zeyneb’im

Hüseyin yolunu sen ki yol bildin
Dededen babadan feyizler aldýn
Anýla anýla bu güne geldin
Yüzlere güneþler doðdu Zeyneb’im

Efkan Ötgün
Sosyal Medyada Paylaşın: