Taþýnan bedenlerin ve ruhlarýn refleksleri baþkalarýnýn ellerindedir
Kiþinin kendi istemediði ve mecburen yaþadýðý hayat için ödediði bedeller
o iplerin olduðu elleri deðil sadece ,
sadece zavallý PÝYON u acýtýr...
Yokluk yurtlarýnýn kelepir gülleri Ellerimle besledim kâküllerinizi Her vapurda rüzgâra burukluðunuzu ben üfürdüm Nezleli nefesleri ben biriktirdim koynumda
Her dalý kendim kestim Suyum öfkenizden kirli þimdilerde Her yolu ben mühürledim karanlýklarýmla Hüzünlerim çürüdü diþlerin gölgesinde gülmedim
Hiç kanamadý çýkýklarýmdan acýlarým Aðlamadým
Yargýlanmadýk hiçbir günahým yok þimdilerde Hüznüm benden iki teneþir yüksek sürgünde Varsayýmlarýn boðduðu oyorgun kýz artýk yeminli Cürüm ettim etlerimi zalim bir vücutta irini sevdirerek Karnýmda aðrýsý hala kar sularýnýn acýyor çillenerek
Patlatýr kemiklerimi Sýrtýmdan gençliðimi emerek zaman ...
Hiç piþman deðilim taþladýðým denizlerden Hazana da küstüm dermesin güllerimi Takvim yapraklarýnda aþýrdýðým her yaþanmadýk günü Yüzünü görmediki yetimlere býraktým alenen
Alenen ruhum bileklerimden asýlý Gözü tavanda niyetlendiðim her uykuya küs, Aç midelerin bulantýsýna bile karýþtý günahlarým