Ölselerde gözlerin içleri...

sayma beni
salla gitsin
ben kimim
ki,
seveceksin?
takma
hayata umut
ölselerde gözlerin içi...

yalandan günah olmaz
sevaplara göm
beni
dilin kabahatý ne ?
güller açmayacak bir daha
sanki..

kuzey kutbu
olmuþ yaþam,
gölgelerin atmýyor
nabzý..
koþa koþa
yorulmak yok,
görülmedikçe yolun sonu..

daðlara yazdým seni
güneþim ol diye
sanma
ki,
örtecek karlar
fýrtýnalar silecek,
bende
var oldukça bu yürek..

bilemem
ki
ertesinde mi kýsmet?
ya,
o da
yalansa
yandým mý can
diyecek?
giderken yalýn ayak,
sekerek..

ben neyim
ki?
bir hiçten bir hiç
belki..
yazýlmýþ çizilmiþ
aralara mesafeler
konula konula,
mavilerde boðulmaya þansým
yok..
yok gibi,
yokluðun pençesi çýkarýrken
gözleri...

(Berlin,20.07.2014)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: