gerek yokum gibi ben sana yürek bazýnda yarýnlar kaykýlmýþ olsada özlemlerin katýnda ne fark eder ki farksýzlýðýn dýþýnda? ölen ölmüþ kalan kalmýþ þu yalan dünyada..
dertleri cebime koydum harcamaya vaktim olmasada yangýnlara mekaným ruhun çýkmaz sokaklarýnda ben bana kalmýþým yalnýzlýðýn koylarýnda bende yaþýyorum galiba bunun adý yaþamaksa..
boþ ver ne olacak? olan olacak zaten düþünmeye bile gerek yok olmýyan bir insanýn halini sen mi kurtaracaksýn ters yönden gidenleri? yak bi cigara çýkararak o güzelliðinin keyfini..
bu bir þikayet deðil kalemimin can sýkýntýsý yazýyor iþte yazýyor boþboðazlýðýn ta kendisi kelepçe vursamda nasýl olsun bir faydasý? öyle girmiþsin ki gönlüme çýkman imkansýzlýðýn hat safhasý..
içimde ki tutukluðun bir bayram misali gecesi gündüzü olurken mesaisi yine de hüzünlere mahkumum gibi ben ettim sen eyleme nasýl diyebilirim? hissetsemde her an mavilerin eksikliðini..
(Berlin,22.07.2014)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.